in diepduistere dagen

in diepduistere dagen momenten volvragen omhelst vriendschap
in dit leven haar om jou heen genegenheid in troost vrienden
drogen tranen lopen de weg samen een weg vol pijn en verdriet
verdwijnen zal hij niet laat hun liefde je lieden naar het einde der tijden
waar de maan omgeven door sterren haar licht vriendschap zal
sterker tot een wereld in zacht dromen die er ooit aan zal komen
jou de pijn helpt te dragen in wondermooie dagen waar
de zon in jouw leven door vrienden wordt gegeven.

Het meisje met de zwavelstokjes

 

Het was afschuwelijk koud, het sneeuwde en het begon donker te worden. Het was ook de laatste avond van het jaar, oudejaarsavond. In die kou en in dat donker liep erop straat een arm, klein meisje, zonder muts en op blote voeten. Ze had wel pantoffels aan gehad toen ze van huis ging, maar dat hielp niet veel: het waren heel grote pantoffels, haar moeder had ze het laatst gedragen, zo groot waren ze, en het meisje had ze bij het oversteken verloren, toen er twee rijtuigen vreselijk hard voorbijvlogen. De ene pantoffel was niet te vinden en met de andere ging er een jongen vandoor: hij zei dat hij hem als wieg kon gebruiken als hij later kinderen kreeg. Daar liep dat meisje dus op haar blote voetjes, die rood en blauw zagen van de kou. In een oud schort had ze een heleboel zwavelstokjes en een bosje hield ze in haar hand. Niemand had nog iets van haar gekocht, de hele dag niet. Niemand had haar ook maar een stuivertje gegeven. Hongerig en koud liep ze daar en ze zag er zo zielig uit, dat arme stakkertje! De sneeuwvlokken vielen in haar lange, blonde haar, dat zo mooi in haar nek krulde, maar aan dat soort dingen dacht ze echt niet. Uit alle ramen scheen licht naar buiten en het rook ook overal zo lekker naar gebraden gans; het was immers oudejaarsavond en daar dacht ze wel aan.In een hoekje tussen twee huizen, waarvan het ene een beetje vooruitstak, ging ze in elkaar gedoken zitten. Haar beentjes trok ze onder zich op, maar ze kreeg het nog kouder, en naar huis durfde ze niet, want ze had geen zwavelstokjes verkocht en ook geen stuivertje gekregen. Haar vader zou haar slaan en thuis was het trouwens ook koud. Ze woonden vlak onder het dak en daar blies de wind doorheen, ook al waren de ergste kieren met stro en oude lappen dichtgestopt. Ze had bijna geen gevoel meer in haar handjes van de kou. O, wat zou een zwavelstokje lekker warm zijn! Zou ze er eentje uit het bosje durven trekken en het tegen de muur afstrijken om haar handen te warmen? Ze trok er een uit. Ritsss, wat vlamde dat, wat brandde dat! Het gaf een warm, helder vlammetje, net een kaarsje, toen ze haar handen erom heen hield. Een wonderlijk licht gaf het. Het meisje dacht dat ze voor een grote, ijzeren kachel zat met glimmende koperen ballen en een koperen trommel. Het vuur brandde zo heerlijk, het was zo lekker warm. Maar wat was dat? Het meisje strekte haar voetjes al uit om die ook te warmen- toen ging de vlam uit, de kachel verdween- en zij zat met een stompje van het afgebrande zwavelstokje in haar hand.Ze stak er nog een aan. Het brandde, het gaf licht en waar het schijnsel op de muur viel, werd die doorzichtig, net als een sluier. Ze keek zo de kamer in, waar de tafel gedekt was met een spierwit tafelkleed, met het fijnste porselein. De gebraden gans, gevuld met pruimen en appeltjes, stond heerlijk te dampen. En wat het aller heerlijkst was, de gans sprong van de schaal en waggelde met een vork en mes in zijn rug over de grond. Hij kwam recht op het arme meisje af: toen ging het zwavelstokje uit en was alleen de dichte, koude muur er nog.Ze stak er nog een aan. Toen zat ze onder de mooiste kerstboom, nog groter en nog rijker versierd dan de boom die ze door de glazen deur bij de rijke koopman had gezien, vorig jaar met Kerstmis. Er brandden wel duizend kaarsjes aan de groene takken, en gekleurde prentjes, zoals je die in etalages ziet, keken haar aan. Het meisje strekte haar beide handen uit toen ging het zwavelstokje uit, de vele kerstkaarsjes gingen de lucht in en veranderden in sterren zag ze. Eentje viel er en liet een lange streep van vuur achter aan de hemel.Nu gaat er iemand dood, zei het meisje. Want haar oude grootmoeder, de enige die lief voor haar was geweest, maar die nu dood was, had gezegd: als er een ster valt, gaat er een zieltje naar God.Ze streek weer een zwavelstokje af tegen de muur, het gaf licht en in het schijnsel stond haar oma, heel duidelijk, heel stralend, heel vriendelijk en lief.Oma riep het meisje, O neem me mee! Ik weet dat je weg bent, als het zwavelstokje uitgaat. Weg, net als de warme kachel, de gebraden gans en die prachtige, grote kerstboom. Haastig streek ze de rest van de zwavelstokjes uit het bosje af, want ze wilde oma vast houden. De zwavelstokjes gaven zoveel licht dat het klaarlichte dag leek. Oma had er nog nooit zo mooi en zo groot uitgezien. Ze nam het kleine meisje op haar arm en ze vlogen, stralend en blij, heel, heel hoog. Er was geen kou, geen honger, geen angst- ze waren bij God.Maar in het hoekje bij het huis zat in de koude wintermorgen het kleine meisje met de rode wangen-dood, doodgevroren op de laatste avond van het oude jaar. Het werd nieuwjaar ochtend en de kleine dode zat daar met haar zwavelstokjes, waarvan één bosje bijna was opgebrand. Ze heeft zich willen warmen, zeiden ze. Niemand wist wat voor moois ze had gezien, hoe stralend ze met oma de vreugde van het nieuwe jaar was ingegaan.

***************kleine kerst gedichtjes************

Ik hou van sneeuw kudden  vallen, ik hou van de lichten zijn stralende. Ik wil al die kerstliedjes te horen, als iedereen mee zingen.

Mensen zij zo gelukkige overal, zelfs de mensen die zitten in een stoel. kerstmis is een mooi tijd, net als de zomer.

 

Met kerstmis ik hoor de sneeuwbellen, beltoon, en ik zie de rendieren springen. Overal waar je loopt, je ziet de Kerstman.

 

Kerstmis is familie en vrienden, en de kerstkaartjes die u verzendt. Sommige mensen gaan naar een kerk voor hen zelf,om hun overleden geliefde te denken.

 

Kerst is de geboorte van jezus en christus, iedereen denkt aan hem. Dat hij werd geboren in een stal, en we hebben misschien een beetje stabiel op de tafel.

 

In de kamer van uw huis heeft u een kerstboom. En de lichten  overal is wat je ziet. Kerstmis zijn bijna aan het einde van het jaar, dan is er een nieuwe jaar komt.

 

Voor de kerst is het advent, dan is het tijd dat al uw kaarten worden verzonden. kerstmis is een van de mooiste dagen, het is gewoon zo mooi als een paar feestdagen.

Kerstmis tijd is zo warm, rondom de tafel en buiten hoor je de storm. vrienden en familie ziet wat je gemaakt hebt in vroegere dagen.

Ik wens u een fijne kerst dagen, en een fijne twee weken vakantie zo als altijd. Ik wilde maar een ding zeggen, geloof in je zelf door wat je doet in alles.

 

Een Spiegel

 

Een spiegel voor geluk, een spiegel voor schoonheid,

Een spiegel voor perfectie, ik heb toch liever,mijn eigen spiegel.

Een hond

De vriendschap van een hond,
is vriendschap voor het leven.
Voor een ander niet te zien,
hoeveel liefde een hond kan geven.
Want ben je eens verdrietig,
dan kijkt hij je aan.
Alsof hij zeggen wil,
ik zal altijd naast je staan.
Zo’n vriendschap is een wonder,
en bijzonder om te beleven.
Zo’n vriendschap kan niemand,
zelfs geen mens kan zoiets geven.

Warme lentedag

 

een terras pluk dag gevuld met zonne-energie

een vrij maar aan, geniet-genot zon-dag

goed te voelen in luie stoelen

bruin op melk-benen van de zon gaan lenen

eindelijk een goed gemutste dag …zonder

een strelende helende zeker weten

een blauw gevulde warme lentedag

vandaag te voelen in het niet vergeten

wie nu nog rondloopt zonder lach….

 

De hele week genieten van het zon.dat is zalig.

Wens iedereen mooi warme week toe!

Viooltje

Een bloempje met een grappig snoet
Enigszins frivool
Eén en al verheugenis als je het ontmoet
Het tedere zomersymbool
De bloem die naar het leven lacht
Met intense kleurenpracht
Zachtjes bespeeld door de wind
Ondanks fluwelen pracht en praal
Op gedempte toon vertelt het ons zijn ongecompliceerd verhaal
Het verhaal van het kleurrijk schoon
Het verwijst naar Hem die het schiep
Poëtisch tot het leven riep
Op stengeltjes rank en fijn
Een grappig olijk snoetje
Overgoten door wat zonneschijn!

viooltjes Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

mooi gedichtje

Net zelf gekregen en vindt het mooi in de tijd waarin we nu leven.
Een mooi gedichtje

Als ik toevallig voor je deur sta te huilen,
Zou je mij troosten?
Als ik je bel en vroeg om mij op te halen omdat er iets gebeurd is,
Zou je dan komen?
Als ik op een dag aan het eind ben
gekomen van mijn leven;
Wil je dan deel uitmaken van die laatste dag?
Als ik een schouder nodig heb om
op uit te huilen,
Zou je me dan de jouwe geven?
Dit is een test om te zien wie je echte
Vrienden zijn of als je gewoon met iemand wilt praten
zij er voor je zijn.
Weet je wat de relatie is tussen je twee ogen?
Ze knipperen samen, ze bewegen samen
Ze huilen samen, ze zien dingen samen,
en ze slapen samen,
Maar ze zien elkaar nooit;
.. dat is wat vriendschap is.
Uw streven is uw motivatie, uw motivatie is uw geloof,
Het geloof is uw vrede, uw vrede is uw doelgroep,
uw doelstelling is de hemel.
Het is:
‘Worlds Best Friends Week. ”
Wie is je beste vriend?
Stuur deze naar al je goede vrienden.
Zelfs ik, als ik een van hen ben.
Zie hoeveel je terug krijgt.
Als je er meer dan 3 terug krijgt
dan ben je echt een lief persoon …
Ik ben benieuwd!!!!!

December

December Kerstmaand Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Het sneeuwt en het is december.   Weer keert de winter en belaagt het hart, dat droef, maar steeds gewende zijn heimelijke pijnen draagt. In de huiskamer, waar gelaten het dagelijks leven wordt verricht,
dringt uit de troosteloze straten een ongekleurd namiddaglicht.De jaren gaan zoals zij gingen er is van lieverlee geen onderscheid meer tussen alle herinneringen aan liefde en weemoedigheid. Voorbijgegaan een halve eeuw, men ontkomt niet aan de tijd. Altijd december, altijd sneeuw, altijd dit lege hart, altijd.

Het meisje met de zwavelstokjes

Het meisje met de zwavelstokje Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Tijdens kerstmis lag een meisje
te kleumen in de wintersneeuw.
Het gebeurde lang geleden,
zeker langer dan een eeuw.
Zij warmde zich aan zwavelstokjes
in die ijzig koude nacht.
Droomde van een prachtig kerstfeest,
niemand die toen aan haar dacht.
Ook nu zwerven er nog kinderen.
Zwavelstokjes verkopen ze niet,
maar ze zijn net zo ontredderd,
vaak verteerd door zwaar verdriet.
Handel volgens de kerstgedachte.
Wees barmhartig, wees kordaat.
Schenk een gedeelte van uw rijkdom
aan deze kinderen van de straat.